Nostalgie

Meer dan 30 jaar geleden heeft een buurvrouw dit voor mij gemaakt. Ze zit nu in het bejaardenhuis. Ik heb ze altijd mooi gevonden.
Ze zijn met ons verschillende keren verhuisd en hebben de kinderen zien opgroeien.
Ze staan saampjes op een etagère in de slaapkamer en het is maar goed dat ze niet praten kunnen, want ze zullen in die tijd heel veel gehoord en gezien hebben.
Uiteindelijk zijn wij ook op een respectabele leeftijd gekomen en is "de rust"wedergekeerd.
We hebben het saampjes goed naar ons zin zoals ook deze ganzen.
Ik zal ze nooit wegdoen. Als dat geen nostalgie is, weet ik het ook niet meer.